25η Μαρτίου: διπλή γιορτή, θρησκευτική και εθνική. Και τέτοιες μέρες θυμόμαστε, τιμούμε, αφιερώνουμε, εμπνεόμαστε…
Συνηθίζουμε, όμως, κάθε τρία χρόνια να τιμούμε στο σχολείο μας και την επέτειο της 1ης Απριλίου του 1955-59 για να θυμόμαστε όλους αυτούς τους ηρωικούς αγώνες των Ελλήνων της Κύπρου για την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού και την Ένωση με τη μητέρα Ελλάδα.
Φέτος, αποφασίσαμε τη σύνθεση. Ένα αφιέρωμα και στη μεγάλη Επανάσταση του Έθνους αλλά και στον Απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ. Έναν φόρο τιμής στο ελληνικό ολοκαύτωμα.
Η δύναμη της αδούλωτης ελληνικής ψυχής που μέσα στα 400 χρόνια της σκλαβιάς δεν άφησε να σβήσει η φλόγα της λευτεριάς φανερώνεται στη γενναία απόφαση του καλόγερου Σαμουήλ να ανατιναχθεί στην μπαρουταποθήκη στο Κούγκι το 1803, συμπαρασύροντας στο θάνατο δεκάδες Τούρκους. Η ίδια ελληνική ψυχή, ένα και πλέον αιώνα αργότερα, δεν αφήνει τους Έλληνες της Κύπρου να ησυχάσουν. Ο Γρηγόρης Αυξεντίου μιμείται στα κατορθώματα τη γενναία ψυχή του καλόγερου Σαμουήλ και γίνεται με τη θυσία του λαμπάδα αναμμένη που φωτίζει τα σκοτάδια της σκλαβιάς και της υποδούλωσης και ξυπνά συνειδήσεις.
Μέσα από τα δύο ιστορικά γεγονότα που επιλέξαμε να παρουσιάσουμε αναδεικνύονται μορφές ηρωικές, φάροι φωτεινοί και πρότυπα για τις νέες γενιές. Απλοί, καθημερινοί άνθρωποι που έμαθαν να θυσιάζουν τα πάντα για την πατρίδα, να αψηφούν το θάνατο και να γίνονται οι ίδιοι ολοκαύτωμα στο βωμό της λευτεριάς.
Ας υποκλιθούμε σ’ αυτούς!
