Γιορτή 25ης Μαρτίου 2016
Σήμερα με τη γιορτή μας επιθυμούμε να καταθέσουμε την αναγνώριση και την ευγνωμοσύνη μας στους ήρωες του 1821 και να νιώσουμε όσο γίνεται πιο κοντά μας την ιστορία της Εξόδου του Μεσολογγίου.
Με πολλή συστολή θα θέλαμε να περικυκλώσουμε νοερά την ιερή αυτή πόλη, για να δούμε την ψυχή της, να αφουγκραστούμε τον παλμό της. Να μάθουμε τη φιλοσοφία των γνήσιων εκείνων Ελλήνων που ούτε νικήθηκαν, ούτε παραδόθηκαν στους εχθρούς τους.
Το Μεσολόγγι, στα μέσα της τουρκοκρατίας ήταν ένα ψαροχώρι. Η λιμνοθάλασσα και η σπουδαία γεωγραφική θέση του το ανέδειξαν σε μία πόλη με 12.000 περίπου κατοίκους. Οι Μεσολογγίτες ήταν άνθρωποι φιλοπρόοδοι, των γραμμάτων, πατριώτες και δραστήριοι παρά το ότι ήταν υπόδουλοι στους Τούρκους. Στις παραμονές της επανάστασης ήταν συντονισμένοι στην κρυφή προετοιμασία του αγώνα για τη λευτεριά.
Ελευθερία ή θάνατος αποφάσισαν οι ραγιάδες.
Το είχαν καταλάβει και οι δυνάστες και ήταν ανήσυχοι.
«Πασάδες και μπέηδες θα χαθούμε, θα χαθούμε» έλεγαν μεταξύ τους οι Οθωμανοί. «Αδικήσαμε το ραγιά και από πλούτη και από τιμή και τον αφανίσαμε. Μαύρισαν τα μάτια του και μας σηκώνει ντουφέκι».
Στα μέσα του 1822 η φανερή άφιξη στην πόλη των καπεταναίων και των οπλαρχηγών από τα βουνά του Ζυγού και από άλλα μέρη θεωρήθηκε εισβολή. Ανέλαβαν την πόλη ο Μακρής, ο Μπότσαρης, ο Ραζικότσικας και άλλοι αγωνιστές. Στο διοικητήριο της πόλης κατέβηκε η ημισέληνος και ανυψώθηκε η ελληνική σημαία. Οι λιγοστοί Τούρκοι αποχώρησαν. Όταν τα νέα έφτασαν στο σουλτάνο, έσπευσε να καταπνίξει το επαναστατικό κίνημα. Έστειλε από την Ἠπειρο τον Ομέρ Βρυώνη με δέκα χιλιάδες στρατό και τον Γιουσούφ πασά γύρω από τη λιμνοθάλασσα.
Η πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου άρχισε στις 26 Οκτωβρίου 1822.
