1ο Βραβείο, 2ο Βραβείο και 2ος Έπαινος Εξαιρετικής Ποίησης στον Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ποίησης,
Πεζού και Παραμυθιού «Αλκυονίδες»
Στις 3/4/2016 τρεις μαθήτριες των εκπαιδευτηρίων «Η Ελληνική Παιδεία» βραβεύτηκαν στον Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ποίησης, Πεζού και Παραμυθιού που διοργάνωσε το Σωματείο Λόγου και Τέχνης «Αλκυονίδες» στο αμφιθέατρο Περίανδρος του 4ου Λυκείου Κορίνθου.
Πιο συγκεκριμένα, η Γκίκα Ειρήνη, μαθήτρια της Γ΄ Γυμνασίου, απέσπασε το 1ο Βραβείο Ποίησης, η Τουμανίδου Ελπίδα, μαθήτρια της Β΄ Γυμνασίου, το 2ο Βραβείο Ποίησης, ενώ η Μαρία Αντωνίου, μαθήτρια της Α Λυκείου, το 2ο Έπαινο Ποίησης. Τις συγχαίρουμε και τις τρεις θερμά!!!
Επίσης θα θέλαμε να συγχαρούμε και τους μαθητές Μαλλινάκη Παναγιώτη, Βαϊόπουλο Νεκτάριο, Κρητικάκη Δήμητρα, Δόσκορη Νικολέτα, Μοτάκη Ηλιάνα, Λαβίδα Μαριάνα και Λαγουρό Ιωάννη για τις εξαιρετικές τους συμμετοχές!
Τους μαθητές συντόνισε η εκπαιδευτικός του σχολείου μας κα Όλγα – Μαρία Γκαραγκούνη Σκόνδρα.
Τα ποιήματα που βραβεύτηκαν:
Ω, ΣΥ ΓΛΥΚΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ!
Θάλασσα, ουρανό και γη
πιο όμορφα δεν είδα
σε Δύση και Ανατολή
ω, συ γλυκιά Πατρίδα
είσαι μικρή, μα και τρανή
στο χάρτη μια κουκίδα,
το φως σου απλώνεται στη Γη
μικρή πυγολαμπίδα
μ΄ αρετή έχεις χτιστεί
με τόλμη και σοφία
σε κάθε τόπο είσαι μεστή
από Θεού ευλογία.
Βάρβαροι και Αγαρηνοί
σε θέλησαν δική τους
μα Έλληνες μια χούφτα ικανή
έδωσαν τη ζωή τους
κι ελεύθερη αποτελείς
πολιτισμού πυξίδα
σε Δύση και Ανατολή
ω, συ γλυκιά Πατρίδα.
Γκίκα Ειρήνη
ΤΙΤΙΒΙΣΜΑΤΑ ΕΙΡΗΝΗΣ
Μια φορά κι έναν καιρό … στη σημερινή εποχή
το φάσμα του θανάτου απλώνεται στη γη.
Παντού πόλεμοι, καταστροφές, βία τυφλή,
δάκρυ, πόνος και οδυρμός, εθνών τρομοκρατία
που καταλύει τη δημοκρατία …
και στο βάθος η ελπίδα, ειρήνης ο ανασασμός,
πανανθρώπινος πόθος ειρηνοποιός.
Μια φορά κι ένα καιρό μετά τον κατακλυσμό,
φύσηξε απαλό αγέρι, πέταξε ένα περιστέρι.
Στο ράμφος του κρατεί κλαδί ελιάς
σύμβολο ειρήνης και ελευθεριάς.
Πέτα πάλι πάλλευκο περιστέρι, αστραποβόλο,
φωτεινό, πάνω από τη ματωμένη γη μας
στην κλαμένη αδελφή μας, στον πονεμένο αδελφό,
τον μεγάλο και το μικρό.
Πήγαινε στους ισχυρούς, κελάηδησε στους λαούς,
τιτίβισμα ειρήνης, νότες καλοσύνης,
να μονοιάσουν οι λαοί, είναι όλοι αδελφοί.
Πέτα και στα ανάκτορα, διαμήνυσε στους ηγέτες
να γίνουν των λαών οι υπηρέτες
και όχι των πολέμων οι ποδηγέτες.
Σχολείο θα’ χει τότε παντού το κάθε παιδί μας,
θα’ χει τροφή και καλή ανατροφή.
Το χυμένο αίμα που πότισε την πλάση,
ας καρποφορήσει της ψυχής λουλούδια
με όλα τα καλούδια.
Ας πάψει πλέον η γη μας να φυτρώνει αγκάθια,
ας πάψει των λαών η δεινοπάθεια.
Ας έλθει Θεέ μου η ειρήνη, ας λάμψει η αλήθεια,
κανείς μα κανείς να μη ζητάει βοήθεια.
Τουμανίδου Ελπίδα
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Χριστούγεννα ήρθαν πάλι
στολίδια, δώρα, χαρά μεγάλη!
Το πνεύμα έχει πια χαθεί
πότε θα βρεθεί;
Ήχοι καμπάνας χτυπάνε γιορτινά
κι η καρδιά βροντά δυνατά
ημαγεία των Χριστουγέννων κάτι μοναδικό
είναι αξεπέραστο, γιορτινό!
Ένα μόνο πόνο έχω στην καρδιά
οι πρόσφυγες που ήρθαν και δεν μένουν πουθενά!
Αυτοί τα Χριστούγεννα δε θα περάσουν καλά;
Δε θα ζήσουν αυτή τη μεγάλη χαρά;
Αυτές οι ερωτήσεις αναπάντητες θα μείνουν…
Αυτοί τι θα απογίνουν;
Το μέλλον τους είναι στα χέρια τα δικά μας,
ας κάνουμε λοιπόν κάτι μέσα από την καρδιά μας.
Αντωνίου Μαρία
