Την Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2016 ο Klaus Kenneth συζήτησε με τους μαθητές της Γ΄τάξης Γυμνασίου και όλων των τάξεων των Λυκείων μας μας για την περιπετειώδη περιπλάνησή του από το σκοτάδι της πλάνης στο φως της Ορθοδοξίας. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο Αμφιθέατρο του Γυμνασίου Αμαρουσίου των Εκπαιδευτηρίων μας.


Ο Κλάους Κένεθ γεννήθηκε στην Τσεχοσλοβακία το 1945, τη νύχτα που ο κόκκινος στρατός κατέλυε το Γ΄ Ράιχ. Την παιδική του ηλικία σημάδεψαν οι τεράστιες κακουχίες και η γονεϊκή εγκατάλειψη. Σε νεαρή ηλικία κακοποιείται σεξουαλικά από έναν καθολικό ιερέα, πράγμα που τον κάνει να αποστραφεί βαθιά τον Χριστιανισμό. Στα εφηβικά του χρόνια εξωθείται σε αντικοινωνικές και αναρχικές συμπεριφορές, απότοκο των οποίων είναι οι συχνές καταδίκες και φυλακίσεις του. Τριγυρνά με εφηβικές συμμορίες σε όλη τη Γερμανία και ζει έντονη νυχτερινή ζωή παίζοντας μουσική σε κακόφημα κλαμπ. Στα μετεφηβικά του χρόνια επιχειρεί να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο της Τιβίγγης, αλλά γρήγορα εγκαταλείπει τις σπουδές του και βυθίζεται για επτά χρόνια (1967-1973) στον κόσμο των ναρκωτικών. Περιπλανιέται σ` ολόκληρο τον ανατολικό κόσμο αναζητώντας την αλήθεια και -κυρίως- τη δύναμη να εξουσιάζει τους ανθρώπους, τους οποίους μισεί ολοένα και περισσότερο. Γνωρίζει τον Ισλαμισμό, τον Ινδουισμό και τον Βουδισμό και θητεύει για χρόνια στις τάξεις τους. Μην μπορώντας να βρει λύση στα προσωπικά του αδιέξοδα ρίχνεται στις καταχρήσεις, ενώ η ενασχόληση του με τη μουσική δεν αρκεί για να κορέσει τη δίψα του για νόημα ζωής. Στη συνέχεια, καταφεύγει στον λατινοαμερικάνικο αποκρυφισμό και τη μαγεία. Όμως, μια απειλή κατά της ζωής του στην Κολομβία, τον φέρνει αντιμέτωπο με το όριο της ζωής του. Το 1981, σε ηλικία τριάντα έξι ετών, επιστρέφει στην Ευρώπη, ξαναπιάνει τις σπουδές του και, ολοκληρώνοντας τις, διορίζεται καθηγητής σε σχολείο. Ταυτόχρονα, αρχίζει να έρχεται σε επαφή με τον Προτεσταντισμό. Μεταστρέφεται σιγά σιγά στον Χριστιανισμό και το 1983 γνωρίζει τον γέροντα Σωφρόνιο, ο οποίος γίνεται πνευματικός του πατέρας και σημαδεύει την μετέπειτα πορεία του. Το 1986 βαπτίζεται Ορθόδοξος στη Γενεύη και η ζωή του αρχίζει να γίνεται μια διαρκής μαρτυρία Χριστού. Μεταφράζει στα Γερμανικά με την ευλογία του γέροντα Σωφρονίου το έργο του τελευταίου “Η ζωή του ζωή μου”, καθώς και πληθώρα άλλων ορθόδοξων πατερικών έργων. Περιοδεύει σε όλη την Ευρώπη μιλώντας για την Ορθοδοξία και αφηγούμενος την προσωπική του πορεία σε συνέδρια, παρουσιάσεις, τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές. Το 2000 ιδρύει την Ακαδημία του Βασιλέως Σολομώντα στην Κένυα, καθώς και το Ίδρυμα του Αγίου Σάββα στη Σερβία. Μέσα από το πρώτο ιδρύει σχολεία και ορφανοτροφεία στην Αφρική, ενώ μέσα από το δεύτερο προσπαθεί να επουλώσει τις πληγές των ορφανών του πολέμου στη Σερβία και το Μαυροβούνιο. Το 2005 συνταξιοδοτείται από την καθηγητική του εργασία και συνεχίζει μέχρι σήμερα να μιλά και να γράφει για τον Χριστό.