Κάποτε, πριν αρκετά χρόνια, οι άνθρωποι εξασκούσαν κάποια επαγγέλματα τα οποία πια δεν υπάρχουν… Όμως εμείς στον Παιδικό Σταθμό, θελήσαμε να μάθουμε για αυτά τα επαγγέλματα, αλλά και να τα ξαναζωντανέψουμε!

Έτσι γνωρίσαμε:

 

Τον γαλατά!

O γαλατάς αναλάμβανε τη διάθεση του γάλακτος και άλλων προϊόντων (όπως γιαούρτι) στα σπίτια. Χρησιμοποιούσε καροτσάκι ή γαϊδουράκι.

 

 

Τον κουλουρά!

Ο κουλουράς έψηνε νόστιμα κουλούρια και τα πουλούσε στους περαστικούς. Κι εμείς φτιάξαμε τα δικά μας κουλούρια και τα δώσαμε στους συμμαθητές μας.

 

 

Τον παγωτατζή!

Ο παγωτατζής έσερνε μαζί του ένα καρότσι με παγωτά. Γυρνούσε από γειτονιά σε γειτονιά και πουλούσε παγωτά σε διάφορες γεύσεις. Κι εμείς, που σαν παιδιά μας αρέσουν πολύ τα παγωτά, ετοιμάσαμε απ’ όλα: κυπελλάκια, γρανίτες, πύραυλους και τα πασπαλίσαμε με τρούφες, σοκολατάκια και σιρόπι!

 

 

Τον καστανά!

Θα τον συναντήσουμε σε μέρη που περνά πολύς κόσμος. Μπροστά του έχει στημένη τη φουφού του και ψήνει κάστανα! “Κάστανα ζεστά! Έχω κάστανα αφράτα!” φωνάζει καλώντας τους περαστικούς μέσα στον χειμώνα.

Φυσικά μάθαμε και το τραγούδι του: Καστανάκια, καστανάκια, για καλά μικρά παιδάκια!

Τον λούστρο!

Λούστρος είναι ο πλανόδιος που γυαλίζει τα παπούτσια των περαστικών. Κυκλοφορεί με το κασελάκι του και μέσα έχει βούρτσες και βερνίκια!

 

 

Τον ταχυδρόμο!

Ο ταχυδρόμος με το ποδήλατό του τριγυρνά από γειτονιά σε γειτονιά και μοιράζει στα σπίτια τα γράμματα. Έχει και μια μεγάλη τσάντα στον ώμο του κι εκεί φυλά τα γράμματα που έχει να παραδώσει.

 

 

Ευχαριστηθήκαμε πολύ τις εβδομάδες αυτές που μάθαμε τόσα πολλά για τα επαγγέλματα. Και σκεφτήκαμε τι ωραία που θα ήταν να ζούσαμε παλιότερα και να είχαμε την ευκαιρία να γίνουμε … ταχυδρόμοι, γαλατάδες, καστανάδες, λούστροι, παγωτατζήδες, κουλουράδες!…