Οι μαθητές της Ε’ τάξης ανακάλυψαν τα δυο αυτά φαινόμενα μέσα από πειράματα. Τα πειράματα τους βοήθησαν να διατυπώσουν σχεδόν μόνοι τους τον ορισμό των φαινομένων του φωτός: διάδοση, ανάκλαση και διάχυση.
Στο πρώτο πείραμα στερεώσαμε ένα τζάμι όρθιο σε ένα μέρος όσο γίνεται λιγότερο φωτεινό. Από τη μία πλευρά τοποθετήσαμε ένα αναμμένο κερί, ενώ από την άλλη, σε ίση απόσταση, ένα κερί μέσα σε ένα ποτήρι γεμάτο νερό. Κοιτώντας πίσω από το τζάμι, παρατηρήσαμε ότι φαινόταν η φλόγα να υπάρχει και στο κερί, το οποίο βρισκόταν μέσα στο νερό, ενώ όταν κοιτάζαμε από το πλάι ήταν φυσικά σβηστό. Σε αυτό το σημείο δημιουργήθηκε έντονη απορία στους μαθητές για τον λόγο που συμβαίνει αυτό, γι’ αυτό και συνεχίσαμε στα επόμενα πειράματα για να μας λυθούν τα ερωτήματα.
Στο επόμενο πείραμα, μπροστά από τη φωτεινή πηγή, σε έναν χώρο όσο γίνεται πιο σκοτεινό, τοποθετήσαμε ένα χαρτόνι με μια σχισμή. Παρατηρήσαμε ότι μέσα από τη σχισμή περνάει φως και δημιουργείται στο τραπέζι μια λεπτή δέσμη φωτός. Φάνηκε λοιπόν ότι το φως διαδίδεται ευθύγραμμα.
Στη συνέχεια, τοποθετήσαμε έναν μικρό καθρέφτη μπροστά από το χαρτόνι με τη σχισμή και παρατηρήσαμε ότι όταν η δέσμη φωτός πέφτει πάνω στον καθρέφτη αλλάζει κατεύθυνση. Τα παιδιά έβγαλαν το συμπέρασμα ότι αυτό συμβαίνει σε όλες τις λείες και γυαλιστερές επιφάνειες και ορίσαμε αυτό το φαινόμενο ως «ανάκλαση».
Τέλος, επαναλάβαμε το προηγούμενο πείραμα χρησιμοποιώντας ένα τσαλακωμένο αλουμινόφυλλο και ένα λευκό χαρτόνι. Αυτή τη φορά παρατηρήσαμε ότι η ακτίνα φωτός δεν φαίνεται στο τραπέζι, γιατί διασκορπίστηκε σε πολλές κατευθύνσεις. Οι μαθητές κατάλαβαν ότι αυτό συμβαίνει σε όλες τις επιφάνειες που είναι τραχιές και ορίσαμε αυτό το φαινόμενο ως «διάχυση»
