Την Κυριακή 12 Μαρτίου, πραγματοποιήθηκε η δια ζώσης προγραμματισμένη εκδήλωση της Σχολής Γονέων στο συγκρότημα Αμαρουσίου των Εκπαιδευτηρίων «Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ», η οποία περιελάμβανε:

07:00 – 10.00: Όρθρο και Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό των Τριών Ιεραρχών

10:00 – 10:45: Μικρή Δεξίωση

11.00: Ομιλία από τον κ. Αντώνιο Τσαγκαρόπουλο (Νευρολόγο, Επιμελητή της Νευρολογικής Κλινικής του 251 ΓΝΑ) με θέμα:

«Ξεπερνώντας τον εαυτό μας: συμβουλές για γονείς και παιδιά»

Μετά από μία σύντομη παρουσίαση του προσκεκλημένου ομιλητή, στο Αμφιθέατρο «Ι. Οικονομίδης» του Γυμνασίου Αμαρουσίου, ακολούθησε η εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και αφυπνιστική ομιλία του κ. Τσαγκαρόπουλου, από την οποία παραθέτουμε τα κύρια σημεία:

«Στην εποχή μας επικρατεί μια διάχυτη γκρίνια, μιζέρια εκνευρισμός, θυμός. Σε αρκετές σύγχρονες οικογένειες οι άνθρωποι δεν ζουν, ίσως ούτε καν διαμένουν, απλά περνούν κάποιες ώρες σε ένα κοινό χώρο που κατ’ ευφημισμό λέγεται “σπίτι”. Δεν αναπνέουν ατμόσφαιρα οικογένειας. Και έχουμε σπίτια που στέκονται συμβατικά, ή που διαλύονται, γιατί ζουν παράλληλους βίους το ζευγάρι ή τα παιδιά, χωρίς κανένα σημείο επαφής ή συνάντησης.

Σήμερα, ακόμα και πνευματικοί άνθρωποι διακρίνονται από άγχος νευρικότητα, ευερεθιστότητα, ανασφάλεια και κυνηγούν τις βιοτικές μέριμνες με στόχο την επιτυχία, την ευτυχία, την απόλαυση, την ανάπαυση. Θέλουν όλα να πηγαίνουν καλά, κατά το θέλημά τους, να μη βγουν από το πρόγραμμά τους, να μη χάσουν τις ανέσεις τους. Το περίεργο, όμως, είναι ότι αυτό το κυνηγητό δεν σταματά ποτέ. Γίνεται ένας φαύλος κύκλος που δεν τελειώνει.

Η λύση του προβλήματος είναι να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας, τον εγωισμό μας. Αυτό θα το καταφέρουμε με αμοιβαία κατανόηση, με σεβασμό στην κόπωση, το πρόγραμμα, τις απόψεις, το θέλημα και τις δυσκολίες του άλλου.

Πώς θα το πετύχουμε αυτό; Με την αγάπη, την υπομονή, την υποχωρητικότητα, τη συγχωρητικότητα, με τη σκέψη ότι δεν είμαστε μόνοι μας σ’ αυτό τον πλανήτη, ώστε τα πάντα να υπηρετούν τα δικά μας συμφέροντα, δεν είναι εδώ ο Παράδεισος, κι αν όντως μας ενδιαφέρει να τον ξεκλειδώσουμε και να μπούμε, μόνο με την εξάσκηση των παραπάνω αρετών αυτό μπορεί να γίνει.

Και βέβαια, αυτά δεν είναι απλά, αλλά ξέρουμε, ότι δίπλα μας στέκει ο Θεός για να μας στηρίξει στη δύσκολη προσπάθεια. Σε μια νέα αρχή… Σε ένα μεγάλο αγώνα… Στο μεγαλύτερο αγώνα της ζωής μας: να ξεπεράσουμε το θέλημά μας, να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας.

Και τότε, όχι μόνο θα έχουμε ηρεμία, όχι μόνο το σπίτι μας θα είναι λιμάνι για εμάς και τα παιδιά μας, όχι μόνο θα είμαστε ευχάριστοι στους άλλους και η οικογένεια θα έχει ισορροπία, αλλά θα ζούμε τον Παράδεισο. Τότε θα επικρατεί ένα ήρεμο οικογενειακό κλίμα, ειλικρίνεια και εμπιστοσύνη στις σχέσεις της οικογένειας, συνεργασία και ωραία επικοινωνία.»