Εκατόν είκοσι άνθρωποι σε αναμονή.

Η εντολή του διδασκάλου ξεκάθαρη, «μήν ἀπομακρυνθεῖτε ἀπό τήν ἱερή Πόλη, μείνατε ἐκεῖ καί περιμένετε». Περιμένετε τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος μαζί με την επίσημη ανάθεση να δώσετε τη μαρτυρία σας για μένα μέχρι τα πέρατα του κόσμου.

Εκατόν είκοσι άνθρωποι σε ιερή αναμονή, σε μια πόλη που τους απειλεί, τους αποστρέφεται, τους μισεί…

Και ξαφνικά βοή μεγάλη, δυνατή πνοή συγκλονίζει τα πάντα. Φλόγες, φωτιά παράδοξη, δέσμη από γλώσσες πύρινες, μοιράζονται προσωπικά για τον καθένα. Τους λούζει η χάρη του Αγίου Πνεύματος. Φωτίζονται, δύναμη ισχυρή τους συνεπαίρνει και γίνονται άλλοι άνθρωποι, πλημμυρισμένοι από θεία χάρη, έμπνευση, γενναιότητα, γνώση. Μιλούνε γλώσσες, αυτοί οι Γαλλιλαίοι οι αγράμματοι, μιλούν όλες τις γλώσσες. Πλήθη συρρέουν δίπλα τους,  άνθρωποι Ιουδαίοι αλλά και από κάθε έθνος. Πάρθοι και Μήδοι και Ελαμίτες και κάτοικοι της Μεσοποταμίας και της Καππαδοκίας. Προσκυνητές από τον Πόντο, την Ασία, τη Φρυγία, την Παμφυλία, την Αίγυπτο. Ρωμαίοι, Κρήτες, Άραβες ακούνε, απορούν, θαυμάζουν κι’ άλλοι μαζί χλευάζουν, μην τους ακούτε είναι μεθυσμένοι! (Πράξεις Β΄, 13)

Χλευάζουν και άθελά τους  διαλαλούν την πιο μεγάλη αλήθεια!

Αυτή την ώρα αλλάζει η ιστορία του κόσμου.

Ακούγεται ένα κήρυγμα πρωτοφανές στην Ιουδαία, λόγος παγκόσμιος, πανανθρώπινος, για όλους, χωρίς διάκριση φύλου, ηλικίας η καταγωγής. Ηγετική μορφή ὁ Πέτρος, αυτός πού δείλιασε κι αρνήθηκε το Χριστό στη μικρή άσημη δούλη,  μεταμορφώνεται σε φλογερό Απόστολο. Επικαλείται προφητείες που προλέγουν όσα παράδοξα  συμβαίνουνε αυτή την ώρα και κηρύττει Χριστόν Ιησούν τον Ναζωραίον. Τολμάει να τούς φανερώσει την αλήθεια.

Αυτόν, τον απεσταλμένο του Θεού, τους λέει, που ζήσατε τα καταπληκτικά Του έργα, γνωρίσατε τα θαύματά Του, Αυτόν πού εσείς καταδικάσατε, Αυτόν ανέστησε ο Θεός. Αυτόν κηρύττουμε εμείς τώρα. Αυτός, Μεσίτης και Αρχιερεύς, έλαβε από τον Πατέρα Του το Άγιο Πνεύμα και όπως μας υποσχέθηκε το έστειλε και βλέπετε τώρα φανερές τις δωρεές Του. Αυτόν ανέδειξε ὁ Θεός Κύριο και Χριστό, Αυτόν που εσείς σταυρώσατε.

Δεν τους φοβάται ο Πέτρος, δεν σκέπτεται αν κινδυνεύει. Το Σωτήρα Χριστό θέλει να φανερώσει και γίνεται η αρχή στο θαύμα!

Οι πρώην σταυρωτές κατανύσσονται, συντρίβονται, ρωτάνε εκείνους που περιφρονούν, τους «μεθυσμένους», τί να κάνουν. «Τί ποιήσομεν ἄνδρες ἀδελφοί»;

Έτοιμοι να αποδεχθούν την άμεση πρόσκληση του Αποστόλου να μετανοήσουν, να βαπτισθούν στο όνομα Ιησού Χριστού, να αφεθούν οι αμαρτίες τους, να σωθούν, να πάρουν δωρεά τις χάρες του Αγίου Πνεύματος, αυτές πού βλέπουν έκπληκτοι μπροστά τους. Εκείνη την ημέρα, βαπτίσθηκαν τρεις χιλιάδες. Γεννιέται ἡ πρώτη Εκκλησία.

Αυτή είναι τώρα η Πεντηκοστή, το μέγα θαύμα! Η γεννέθλιος ημέρα της Εκκλησίας  όλων των γενεών και όλων των αιώνων.

Ύστερα γεννιέται μια καινούργια Κοινωνία, πρωτόγνωρη σ’ ολόκληρη την οικουμένη. Μέλη της οι γεμάτοι χάρη Χριστού πιστοί, συναγμένοι στον ίδιο ιερό τόπο, ακούοντες με δέος τις διηγήσεις τις υπέροχες των Αποστόλων. Μια οικογένεια με μέλη στοργικά ενωμένα μεταξύ τους, με κοινές ιδέες και αισθήματα, κοινά τα κτήματα, κοινός ὁ πλούτος. Μια ψυχή, με παιδική ειλικρίνεια και απλότητα. Ούτε προσωπικά τα δικά τους, ούτε ξένα των αδελφών. Ούτε να ντρέπεται ὁ φτωχός, ούτε και να κομπάζει ο πλούσιος. Αυτό σημαίνει στην κοινή ζωή των πρώτων Χριστιανών η ασυνήθιστη λέξη αγαλλίαση. Αυτή γεννάει στις ψυχές τους τη δοξολογία του Θεού και νέα μέλη καθημερινά προστίθενται στην Εκκλησία. Θαύμα! Μοναδικό σημείο αναφοράς, διαχρονικό και παγκόσμιο, ἡ κοινωνία αυτή της πρώτης Εκκλησίας.

Στο θαύμα της Πεντηκοστής, της πρώτης Εκκλησίας, της Κοινωνίας της πρωτοχριστιανικής, πρωταγωνιστές είναι άνθρωποι πρώην δειλοί, κρυμμένοι, φοβισμένοι. Άνθρωποι σήμερα αλλοιωμένοι από Πνεύμα Άγιο, οι φλογεροί Απόστολοι, που αλλάζουνε τον κόσμο.

Άνθρωποι «μεθυσμένοι» με το γλυκό κρασί της πίστεως, της προσδοκίας του Χριστού, της Χάρης του Αγίου Πνεύματος. Μ’ αυτή μόνο την ιερή μέθη, πού φέρνει το Άγιο Πνεύμα, μπορεί ν’ αλλάξει ὁ άνθρωπος. Μπορεί ν’ αλλάξει και ὁ ξεγελασμένος σήμερα κόσμος.