Έφτασε η ημέρα της Γιορτής μας!

Γονείς και φίλοι συγκεντρώθηκαν να παρακολουθήσουν τις “Περιπέτειες του Οδυσσέα”!

 

Η γιορτή ξεκίνησε με μια μικρή προσευχή:

Δυο λογάκια απλά θα σου πω μυστικά: Σε πιστεύω Χριστέ, Σου το είπα ποτέ;
Σε πιστεύω βαθιά μου το λέει η καρδιά κι έχω απόψε χαρά, θα το πω δυνατά:
Σε πιστεύω Χριστέ, μη μ’ αφήσεις ποτέ, ασφάλισέ με γερά στη δική Σου αγκαλιά!

 

 

Κι έπειτα, μπροστά μας εμφανίστηκε ο μεγάλος ποιητής, ο Όμηρος!

Ο πιο μεγάλος και τρανός, των εποχών μοναδικός
ο Όμηρος σε όλους μας γνωστός!
Είναι απόψε εδώ μαζί μας και τιμάει τη γιορτή μας!
Έλα γλυκόλαλε ποιητή, πες μας την ιστορία
και δώσε μας από τη δική σου τη σοφία!

 

Ο Οδυσσέας με τους συντρόφους του φτάνουν στο νησί των Λωτοφάγων!

-Καλωσορίσατε ξένοι κοντά μας, ελάτε στη συντροφιά μας!
Κοπιάστε να δοκιμάσετε τους λωτούς, είναι γεμάτοι με χυμούς!

 

-Τι ωραία φρούτα είναι αυτά; όλο γλύκα και νοστιμιά!
Για σταθείτε όμως μια στιγμή: πώς βρεθήκαμε σε αυτή τη γη;
Ποιοι είμαστε ξέρει κανείς; Ποια πατρίδα έχουμε εμείς;

-Όποιος ξεχνάει την πατρίδα, χάνει στη γη κάθε ελπίδα!….

 

 

Επόμενος σταθμός του Οδυσσέα είναι το νησί των Κυκλώπων…

– Είμαι ο Πολύφημος ο γιος του Ποσειδώνα που κυβερνά τις θάλασσες αιώνια.
Κάποιοι μπήκαν στη σπηλιά μου, θα χορτάσει τώρα η κοιλιά μου!…

– Πολύφημε, δε σε τύφλωσε ο κανένας, αλλά ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ που είναι ένας!

 

 

Επόμενη στάση το νησί του Αιόλου:

Είμαι ο Αίολος εγώ, που τα σύννεφα με έχουνε θεό!
Εγώ στέλνω στα πέλαγα απαλό αεράκι, εγώ θα στείλω τον Οδυσσέα στην Ιθάκη!
Θα σου δώσω ένα ασκί. Εδώ μέσα είναι κλεισμένοι όλοι οι άγριοι ανέμοι!

 

Οι σύντροφοι όμως του Οδυσσέα άνοιξαν το ασκί και άνεμοι ξεχύθηκαν παντού, σηκώνοντας μεγάλα κύματα!

 

Άνοιξε του Αιόλου το ασκί! Σαρώστε άνεμοι τη γη!

 

 

 

Είμαστε τα κύματα που όλο ταξιδεύουν και τους ναυτικούς παιδεύουν!

 

Ο Οδυσσέας τώρα φθάνει στο νησί των Σειρηνών:

– Εμπρός βουλώστε όλοι τα αφτιά σας με κερί
για να μην ακούτε τη μαγική φωνή!
Εμένα να με δέσετε στο κατάρτι το ψηλό
θέλω το θέαμα χωρίς κίνδυνο να δω…

 

Στο νησί του Ήλιου:

 

-Αυτό είναι του θεού Ήλιου το νησί και κανένας δεν το κατοικεί!

Ένας μάντης μου το είπε καθαρά: Για να δείτε τη μέρα του γυρισμού, μην πειράξετε τα βόδια του θεού!

 

Όμως οι σύντροφοι του Οδυσσέα πήραν τα βόδια του Ήλιου κι εκείνος τους τιμώρησε:

 

-Ξένοι εσείς που πειράξατε τα βόδια τα ιερά θα το πληρώσετε ακριβά!

Αστροπελέκι θα ρίξω πάνω στο πλοίο και θα το μοιράσω στα δύο!

 

 

Ο Οδυσσέας πλέον με τη σχεδία του φθάνει στο νησί των Φαιάκων:

-Είμαι η βασιλοπούλα Ναυσικά, κόρη του Αλκίνοου βασιλιά
μένουμε στων Φαιάκων το νησί, είμαστε πλούσιοι και φιλόξενοι πολύ!
-Οδυσσέα ξακουστέ πολεμιστή τα κατορθώματά σου τα ξέρει όλη η γη.
Θα σε βοηθήσω να φτάσεις στην Ιθάκη με γρήγορο καραβάκι!

 

 

Ο Οδυσσέας καταφθάνει στην Ιθάκη!

Η οικογένειά του, ο Τηλέμαχος, η Πηνελόπη, ο Λαέρτης καρτερικά τον περιμένουν όλα αυτά τα χρόνια!…

 

 

-Έλα παιδί μου στην αγκαλιά μου, τέλειωσαν πια τα βάσανά μου!

Γυναίκα μου τέλος πια τα κλάματα, θα ζήσουμε μαζί ως τα βαθιά γεράματα!

Τι χαρά όταν η οικογένεια είναι μαζί και στήνει της αγάπης τη γιορτή!

 

Άνθρωποι της γης με βάσανα και πίκρες της ζωής

να έχετε πάντα στον νου σας ζωντανό, τον Οδυσσέα τον σοφό.

Να μη φοβάστε θάλασσες και θεριά, στην πατρίδα σας θα φτάσετε μια μέρα με χαρά!

Να έχετε πάντα στον νου σας την Ιθάκη και του σπιτιού σας το λιμανάκι!