Με μεγάλη επιτυχία και δυναμική συμμετοχή κοινού, πραγματοποιήθηκε διαδικτυακά, την Τετάρτη 13 Μαρτίου 2024, στις 7 μ.μ.,  η έκτη συνάντηση της Σχολής Γονέων, με ομιλητή τον ψυχολόγο κ. Ελευθέριο Ελευθεριάδη, ο οποίος εισηγήθηκε το θέμα: «Έτσι είμαι εγώ και σε όποιον αρέσει».

Φράση που την ακούμε συχνά από παιδιά, εφήβους, ενήλικες.

«Έτσι γουστάρω… έτσι θέλω…κι αν σας αρέσει…» Και μπαίνουν τα διλήμματα: Φωνάζουμε; Μαλώνουμε; Απαιτούμε;

1ον Κάθε ηλικία θέλει το δικό της χειρισμό.

Δεν είναι όλα τα ηλικιακά στάδια ίδια. Διαφορετικές ανάγκες, απαιτήσεις. Προσοχή πώς τα αποκαλούμε, πώς τα μαλώνουμε….

2ον Η ένταση δε βοηθά.

Όσο πιο “καλμαρισμένο” έχουμε τον έφηβο, τόσο πιο κοντά μας μένει και μπορούμε να τον διαχειριστούμε. Κάνουμε λάθος, όταν προσπαθούμε να επιβληθούμε δια της βίας, με φωνές και τιμωρίες. Να γίνουμε σαν τη θάλασσα, που πέφτει η πέτρα, ταράζεται, αλλά πάλι ηρεμεί….

3ον Επικοινωνία, λεκτική και μη.

Τα παιδιά κραυγάζουν, προσπαθούν να μας πλησιάσουν. «Είμαι κι εγώ εδώ.. έχω ανάγκη από κάτι…» Πρέπει να μάθουμε να ακούμε, από τη ζωγραφιά τους όταν είναι μικρά, μέχρι τα μούτρα και την έντασή τους, όταν μεγαλώνουν.

4ον Δώστε στα παιδιά σας χώρο και χρόνο και σκύψιμο.

Αυτά που λένε, μας αφορούν. Μαζεύουν και ξεσπούν. Να προλαβαίνουμε καταστάσεις. Μισή ώρα, 10′  την ημέρα, όσο μπορούμε, αλλά μέσα σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο, μόνο οι δύο σας με το παιδί. Έτσι βοηθούμε να δημιουργηθούν γέφυρες επικοινωνίας. Άκουσέ τα, αφουγκράσου τα… Έχουμε μάθει να μιλάμε. Έτσι δεν τα γνωρίζουμε, τον πλούτο τους, τις ανησυχίες, τα ταλέντα τους.

 

«Έτσι είμαι εγώ και σε όποιον αρέσει» Τι γίνεται όταν αυτό μας το λέει ένας ενήλικας;

1ον Αυτό δείχνει ανωριμότητα, που του ρίχνει όλη την ευθύνη κι έχει σχέση με τα γονίδια, αλλά και το περιβάλλον.

2ον Δείχνει ευθυνοφοβία και εγωισμό. Επιλέγει να ζει έτσι, χωρίς περιθώρια αλλαγής, δεν μπορεί να βγει από τον εαυτό του και να συναντήσει το συνάνθρωπό του.

Τι κάνουμε απέναντι του;

Με το ζόρι δεν αλλάζει κανείς. Οι προσδοκίες αρρωσταίνουν τον άνθρωπο, απογοητεύουν, και γίνεται ή τύραννος και καταπιέζει τον άλλο ή θύμα δεσποτικής συμπεριφοράς.

Να πούμε λοιπόν, «Έτσι είναι ο άλλος. Τον θέλω; Αντέχω να παλέψω μαζί του; Συνεχίζω …»