“Των κλεφταρματολών η παλικαριά, του Πατριάρχη το σκοινί και του Διάκου το μαρτύριο, του Ανδρούτσου και του Κανάρη η αποκοτιά, του Κολοκοτρώνη και του Καραϊσκάκη το στρατηγικό μυαλό, του Μακρυγιάννη η αρετή, της κάθε ελληνικής καρδιάς το ασίγαστο πείσμα και η ασύγκριτη ανδρειοσύνη, έσπειραν θρύλους, έστησαν λάβαρα λεβεντιάς, έδιωξαν το σκιάχτρο της σκλαβιάς κι έδωσαν στην οικουμένη ανάγλυφη την ελληνική ψυχή. Γι’ αυτό το ’21, είναι ακόμα το καλύτερο σχολειό που μπορεί κανείς να σπουδάσει τους Έλληνες.
Είναι διπλό το χρέος μας, όλων των Ελλήνων, να σκύβουμε τακτικά να προσκυνάμε και να μελετάμε το μεγαλούργημα του ’21. Γιατί έτσι και αυτούς που το ανύψωσαν τιμούμε, αλλά και τον ίδιο μας τον εαυτό γνωρίζουμε καλύτερα, αφού και στις δικές μας φλέβες τρέχει το ίδιο το πατρογονικό το αίμα. Το συχνό ατένισμα του λαμπρού αυτού έπους, θα μας κρατάει «πάντα ανοιχτά και άγρυπνα» τα μάτια της εθνικής μας συνείδησης.”
Το αθάνατο ηρωικό πνεύμα του 1821 το εξέφρασε καλύτερα από τον οποιονδήποτε ο Αρχηγός της Επανάστασης, ο Γέρος του Μοριά, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
Αυτή τη χαρισματική προσωπικότητα, τον αρχιστράτηγο, τον αγωνιστή αλλά και τον άνθρωπο με τις αρετές και τις αδυναμίες του, προσπαθήσαμε να προσεγγίσουμε και να ψηλαφήσουμε, αντλώντας στοιχεία από ιστορικές πηγές, αλλά και από τα Απομνημονεύματα του ίδιου.
Η Επανάσταση έχει τελειώσει και η πατρίδα είναι ελεύθερη. Όμως ο αρχιστράτηγος των νικηφόρων μαχών, ο γέρος του Μοριά, που έδωσε τα πάντα στον αγώνα, βρίσκεται στο εδώλιο του κατηγορουμένου για εσχάτη προδοσία. Το πέπλο της διχόνοιας έχει καλύψει της ένδοξες σελίδες της νεότερης ιστορίας των Ελλήνων. Με καρτερία, υπομονή αλλά και πικρία αντιμετωπίζει τις επιθέσεις των αντιπάλων που, αλίμονο, δεν είναι τώρα πια οι Τούρκοι… Θα αντέξει ως το τέλος να χαρεί κι αυτός μια πατρίδα ελεύθερη και μονοιασμένη;
Παραμονές 25ης Μαρτίου, δυο νεαρές μαθήτριες της Ελληνικής Παιδείας κατά την επιστροφή τους από το σχολείο παρακολουθούν στο κινητό τους τα ρεπορτάζ των δημοσιογράφων που ρωτούν νέους τι γιορτάζουμε αυτή την ημέρα. Οι απαντήσεις ποικίλες και γεμάτες φαντασία. Το όχι στους Ιταλούς, την Άλωση της Πόλης, τη μάχη του Μαραθώνα;
Αγανακτισμένες αναρωτιούνται: αχ και να ζούσαν οι ήρωες της εποχής εκείνης τι θα έλεγαν; Και τότε ξεκινούν αναπάντεχα ένα ταξίδι στο παρελθόν, για να γνωρίσουν από κοντά τους πρωταγωνιστές της ιστορίας. Θα καταφέρουν άραγε να πάρουν τις απαντήσεις που ζητούν;
Την υπέροχη αυτή γιορτή που παρουσιάστηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων του Γυμνασίου και του Λυκείου Ηρακλείου, την πλαισίωσε η πολυπληθής χορωδία των μαθητών και μαθητριών των σχολείων μας, ενώ στο τέλος της εκδήλωσης, παρακολουθήσαμε την παρουσίαση παραδοσιακών χορών από την Μάνη, τον Πόντο και την Μικρά Ασία, από μαθήτριες της τελειόφοιτης Γ΄τάξης του Λυκείου μας!
