Τό στεφάνι τοῦ χρόνου, «ὁ στέφανος τοῦ ἐνιαυτοῦ».
Καρδιά στραμμένη στόν Κύριο τοῦ παντός, νοῦς πολεμιστή πού ξέρει πάντα νά νικάει. Πέννα ποιητική, ἱκανή νά ζωγραφίζει μέ στίχους εἰκόνες ζωηρῶν χρωματισμῶν, λεπτότητα χάρης, «εἰδύλλιον θελκτικόν», πού συνθέτουν δάχτυλα δεξιοτέχνη στίς χορδές τοῦ ὀργάνου. Παιδοβοσκός, πού ἔχρισε ὁ Θεός βασιλέα. Γνωστός γιά τήν περιβόητη ἁμαρτία του ἀλλά καί τήν ἀξεπέραστη στά ἀνθρώπινα μετάνοιά του. Αὐτός εἶναι ὁ Δαβίδ, ὁ προφητάναξ, ὁ ἄνθρωπος πού ἀναγνωρίζει ὁ Θεός, στενά δικό του, «κατά τήν καρδίαν Του». Σ’αὐτόν ἀνήκει ἡ ἔμπνευση τῆς περιγραφῆς τοῦ ἔτους ὡς ὁ «στέφανος τοῦ ἐνιαυτοῦ».
«Στέφανος τοῦ ἐνιαυτοῦ». Στεφάνι τοῦ χρόνου, πού ἐπιστρέφει κάθε φορά στήν ἐναλλαγή τῶν ἐποχῶν, στά πέρατα ὅλου τοῦ κόσμου ἀπό τίς ἐξόδους τῆς πρωΐας, μέχρι τῆς ἑσπέρας.
Ὁ μικρός αὐτός ψαλμός, γραμμένος τρεῖς χιλιάδες χρόνια πρίν ἀπό σήμερα, ἀνήκει στόν προφήτη καί βασιλιά Δαβίδ. Ἄνθρωπος χαρισματικός, «κεχρισμένος», νά βλέπει τά «σημεῖα» τοῦ Θεοῦ. Βλέπει ἐκεῖνα πού τρομάζουν τούς ἀνθρώπους. Τή θεϊκή δύναμη, πού στερεώνει τά βουνά καί ἀναταράσσει μέ βοή τά βάθη τῆς θαλάσσης.
Αὐτή τήν ὥρα ὅμως ὁ Δαβίδ βλέπει τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ τή βροχή μετά τήν ξηρασία. Βλέπει μακριά, τή μεθυσμένη ὑγρή γῆ ν’ ἀναβλαστάνει. Ὁ ποταμός πλήρης ὑδάτων. Ἡ ἔρημος γεμίζει χλόη καί τά βουνά ἀγαλλίαση. Πορεύονται σ’αὐτά κριοί καί οἱ ἄνθρωποι θά ὑμνήσουν τή θεία ἀγαθότητα.
***
2022μ.Χ. Νέο ἔτος, νέος «στέφανος τοῦ ἐνιαυτοῦ». Χιλιάδες χρόνια τό στεφάνι τοῦ χρόνου ἐξακολουθεῖ νά κυλᾶ στή ζωή δισεκατομμυρίων ἀνθρώπων. Μόνο πού οἱ σημερινοί ξέρουμε πολλά, μέχρι καί τήν ἀλλαγή ταχύτητας περιστροφῆς τῆς γῆς, πού ἀπό διάφορες αἰτίες κάποτε μειώνεται, ἤ αὐξάνει καί ἀλλάσει γιά λίγα κλάσματα δευτερολέπτου τή διάρκεια τῆς ἡμέρας καί τοῦ ἔτους καί ἀποσυντονίζονται τά ἀτομικά μας σύγχρονα ρολόγια. Ἀκόμη δέν ξέρουμε ἄν καί γι’ αυτή τήν ἀλλαγή ταχύτητας περιστροφῆς τῆς γῆς, έντονότερη τελευταία, φταῖμε κι’ ἐμεῖς, οἱ κάτοικοί της.
Ἐκεῖ πού φταῖμε σίγουρα τό μάθαμε ἄλλη μιά φορά στίς ἀρχές τοῦ περασμένου Νοεμβρίου, ὅταν μαζεύτηκαν στή Γλασκώβη ἀπό τά πέρατα του κόσμου 120 ἡγέτες καί 20.000 ἐκπρόσωποι ἀπό 195 χῶρες. Εἰδικοί ἐπιστήμονες, διπλωμάτες καί ἀκτιβιστές, νά βροῦνε λύση στήν κλιματική ἀλλαγή καί τήν ὁλοφάνερη πλέον καταστροφή τῆς ζωῆς στή γῆ μας. «Προσαρμοζόμαστε ἤ πεθαίνουμε», ἦταν τό σύνθημα. Βασικοί στόχοι νά μειωθεῖ ἡ ἄνοδος τῆς θερμοκρασίας, πού προκαλεῖται ἀπό τίς ἐκπομπές μεθανίου. Ἡ Ρωσία δέν ὑπέγραψε. Ὁ Πρόεδρος τῆς Κίνας δέν συμμετεῖχε στή διάσκεψη, λόγω διαφορών μέ τίς ΗΠΑ. Ἡ Ἰνδία καί ἡ Κίνα, δύο ἀπό τούς μεγαλύτερους ρυπαντές, δέν συμφώνησαν στή μείωση ὀρυκτῶν καυσίμων. Ἀτελής συμφωνία γιά «σταδιακή μείωση» καί ὄχι «σταδιακή κατάργηση». Μόνο μιά ἰσχνή συμφωνία γιά τή διάσωση τῶν δασῶν, ἐπειδή πιστεύεται ὅτι ἀπορροφοῦν τό 1/3 τῶν παγκόσμιων ρύπων καί ρυθμίζουν τό κλίμα.
Οἱ σημερινοί κυβερνῆτες δέν φαίνεται νά ξέρουν πῶς μποροῦν νά συνεννοηθοῦν, ἀλλά καί σέ ποιόν μεσολαβητή νά καταφύγουν. Μόνο ὅταν ἔρχεται μιά μεγάλη δοκιμασία, μιά τεράστια φυσική καταστροφή, μιά ἀνεξέλεγκτη πανδημία ἴσως καταλαβαίνουν ὅτι δέν κυβερνοῦν αὐτό τόν κόσμο. Λείπει ἀπό τόν κόσμο τῆς τόσης πληροφόρησης ἡ γνώση, ποιός ἀληθινά κυβερνάει τόν κόσμο.
***
Στό ψαλμικό ἀριστούργημα τοῦ Δαβίδ (ψαλμός 64,στίχ.12) γράφει: «εὐλογήσεις τόν στέφανον τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆς χρηστότητός σου». Ὅλο τό ἔτος, πού σάν στεφάνι κυλάει καί ἐπιστρέφει θά τό εὐλογήσεις μέ τά ἀγαθά τῆς καλωσύνης σου. Σ’ αὐτό τό στίχο ὁ βασιλιάς Δαβίδ, γράφουν οἱ σχολιαστές τοῦ ψαλμοῦ, προφητεύει τήν κήρυξη τοῦ Εὐαγγελίου, μέ τόν ἐρχομό τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο. Αὐτή, τήν μόνη ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ πρέπει νά μάθουμε οἱ λαοί καί οἱ ἡγέτες μας. Μακάρι νά προλάβουμε, ἔχουμε σήμερα τά μέσα νά πληροφορηθοῦμε, νά ξεπεράσουμε τά ἄπληστα, ἀνταγωνιστικά ἔργα μας. Νά ἐπιλέξουμε τό κοινό καλό γιά ὅλους, μάλιστα τούς ἀδύνατους καί φτωχούς. Νά παρακαλέσουμε τόν Δημιουργό τῆς πανέμορφης γῆς μας, νά φωτίσει τό σκοτισμένο νοῦ μας, νά εὐλογήσει φιλάνθρωπα τόν φετινό στέφανο τοῦ ἐνιαυτοῦ.
