Με το κείμενο αυτό, από το Λύκειο Μελισσίων, ξεκινά μέσω της ιστοσελίδας μας ένας κύκλος νοηματοδότησης της σχολικής πραγματικότητας με το γενικό τίτλο: “Ένα Σχολείο… ένα μήνυμα!”. Κάθε φορά, μια σχολική μονάδα της “Ελληνικής Παιδείας” θα στέλνει το μήνυμά της, την πρότασή της, τη γνώμη της για ό,τι συμβαίνει.

Μια τυπική και μια αιώνια μέρα στο σχολείο

Τυπική είναι η μέρα που ξεκίνησε στις οκτώ και τρία λεπτά, όταν χτύπησε το κουδούνι. Όταν περάσαμε όλοι και όλες τις μικρές πύλες της γνώσης, καθίσαμε στο θρόνο της απολογίας μας, οι καθηγητές δίδαξαν και κατέγραψαν την ύλη τους, οι μαθητές και οι μαθήτριες ξετύλιξαν με άνεση ή με αγωνία το έργο τους, αντικατέστησαν τους ρηματικούς ή τους ανθρώπινους τύπους με άλλους, έμαθαν την ιστορία απ’ έξω από την ιστορία, έλυσαν μόνο αυτά που λύνονται, στο διάλειμμα έτρεξαν να προλάβουν τη μπάλα ή το παγκάκι, μίλησαν μεταξύ τους· το μπες βγες στην αίθουσα κουράζει, έτσι άλλοι – μερικές φορές – δε βγαίνουν, ενώ άλλοι δεν μπαίνουν.

Αιώνια είναι η μέρα που ξεκίνησε όταν προσευχηθήκαμε στο Πνεύμα της Αληθείας ν’ αλλάξει ο τρόπος που βλέπουμε τη γνώση, όταν σταθήκαμε προσοχή στην έπαρση των αξιών του γένους μας. Αιώνια είναι κάθε στιγμή που βλέπουμε ποιος είναι αυτός ή αυτή που κάθεται δίπλα μας, τι είναι στ’ αλήθεια ο βαθμός πνευματικής συγγένειας, πόσο αξίζει η ανύψωση της καταβαραθρωμένης παιδικής ψυχής ή η διόρθωση της τσαλακωμένης καθηγητικής υπόληψης· αιώνια είναι κάθε στιγμή που στο σχολείο λύνεται αυτό που πουθενά αλλού δε λυνόταν.

Νοέμβριος 2020
Λύκειο Μελισσίων
“Η Ελληνική Παιδεία”