«-Κανάρη, όταν πήρες το δαυλό στο χέρι τι σκέφτηκες;

Κανάρη, όταν τίναξες την τουρκική αρμάδα τι αισθάνθηκες;

-Σκέφτηκα τη Χίο, τ’ όμορφο νησί που έκαψαν. Σκέφτηκα τα μικρά παιδιά που ορφάνεψαν.  Ονειρεύτηκα μια Ελλάδα ελεύθερη! Αυτή μου κράταγε το χέρι.»

Ακούγοντας αυτές τις μελωδίες, εμπνευστήκαμε και αποφασίσαμε να τιμήσουμε τον Κανάρη, δημιουργώντας το δάφνινο στεφάνι του! Με αυτόν τον τρόπο θελήσαμε να απονείμουμε έναν ελάχιστο φόρο τιμής στον μεγάλο αυτόν Ήρωα!!!