Τι κι αν τα μαθήματα γίνονται εξ’ αποστάσεως; Ούτε η τηλεκπαίδευση ήταν ικανή να μας σταματήσει από το να φτιάξουμε τα αγαπημένα μας Λαζαράκια, ένα έθιμο για το Σάββατο του Λαζάρου. Σε κάποιες περιοχές της Ελλάδος τα λένε και «Λαζόνια». Πρόκειται για μικρά ψωμάκια σε σχήμα ανθρώπου και πιο συγκεκριμένα του σαβανωμένου Λαζάρου. Το έθιμο λέει ότι όποιος δεν πλάσει Λαζαράκια, δε θα χορτάσει ψωμί.
Οι μαθητές της Γ’ και της Ε’ του Δημοτικού Ηρακλείου έβαλαν όλο το μεράκι τους, σήκωσαν τα μανίκια και ζύμωσαν! Μέσα στη ζύμη έβαλαν καρύδια, σταφίδες, κανέλα και σκόνη γαρύφαλλο και έγιναν νοστιμότατα! Κοπιάστε, φάτε και τραγουδήστε μαζί μας τα κάλαντα του Λαζάρου!
Εις την πόλη Βηθανία, Μάρθα κλαίει και Μαρία,
Λάζαρο τον αδερφό τους, τον γλυκύ και καρδιακό τους.
Τρεις ημέρες τον θρηνούσαν, και τον εμοιρολογούσαν.
Την ημέρα την τετάρτη, κίνησε ο Χριστός για να ’ρθει,
και εβγήκε η Μαρία, έξω από την Βηθανία.
Και εμπρός Του γόνυ κλίνει, και τούς πόδας Του φιλήνει,
αν εδώ ήσουν Χριστέ μου, δεν θα πέθανε ο αδελφός μου.
Μα και τώρα εγώ πιστεύω, και καλότατα ηξεύρω,
ότι δύνασ’ αν θελήσεις, και νεκρούς να αναστήσεις!
Χαίρε πίστευε Μαρία, άγωμεν εις τα μνημεία,
τότε ο Χριστός δακρύζει, και τον Άδη φοβερίζει
